Σώστε τη ΓΗ !



Η κυκλοφορία στα Αγγλικά.





Καλοσώρισμα στην Άνοιξη ! Χελιδονάκι μου γοργό που ήρθες απ΄την έρημο τι καλά μας έφερες; -Την υγειά και την χαρά και τα κόκκινα τα΄αυγά.


Χελιδονάκι μου γοργό
που ήρθες απ΄την έρημο
τι καλά μας έφερες;
-Την υγειά και την χαρά
και τα κόκκινα τα΄αυγά.

 


Χελιδονάκι, κόψε μου
Που έχεις ουρά ψαλίδι
αχτίδες του ήλιου για κλωστή
να δέσω παπαρούνες
κρινάκια, μαγιολούλουδα
η άνοιξη γιορτάζει.
   Θέτη Χορτιάτη










Χαρταετός! "Και του χρόνου" λέει η μητέρα "να 'σαστε καλά παιδιά να πετάξετε και πάλι το χαρταετό ψηλά".

                               ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΧΑΡΤΑΕΤΩΝ ΣΗΜΕΡΑ !




Ο μεγάλος αδερφός μου έφτιαξε έναν αετό,
μου 'δωσε και το σπαγκάκι λίγο εγώ να τον κρατώ.


Τι μεγάλο είχα καμάρι καθώς έβλεπα ψηλά
το χαρταετό με χάρη να κουνάει την ουρά.


Είχε τόση περηφάνια, τόση χάρη κι ομορφιά
κι έφαγε όλο μου το σπάγκο στα ουράνια εκεί ψηλά.


Μα εκεί που τον κρατούσα κι ήμουνα όλο χαρά
μπλέχτηκε με έναν άλλο και του κόπηκε η ουρά.


Μπουμ! Και πέφτει στο χορτάρι ο περήφανος αετός
κι ήμουν έτοιμος να κλάψω λες και ήταν ζωντανός.


"Και του χρόνου" λέει η μητέρα "να 'σαστε καλά παιδιά
να πετάξετε και πάλι το χαρταετό ψηλά".

       
              


Πέρα στους λόφους τους γυμνούς
πήγαν ο Μπάμπης κι η Λενιώ,
τα κοντογειτονόπουλα,
να ρίξουν τους χαρταετούς.

Πείσμα που το 'βαλαν τα δυο
ποιος θα περάσει τ' αλλουνού.
Τραβούν καλούμπα, κι οι αϊτοί
πήραν τους δρόμους τ' ουρανού.

Με τα σκοινιά στο χέρι τους
λοξοκοιτιούνται κι απορούν,
που βλέπουν και τους δυο αϊτούς
στο ίδιο ύψος να πετούν!

Όσο να ιδούν να καλοϊδούν,
εμπλέχτηκαν κι οι δυο αϊτοί
κι ανεμοστροβιλίζοντας
πέσαν μπροστά τους καρφωτοί.

Τώρα ο Μπάμπης κι η Λενιώ
να τους ξεμπλέξουν δεν μπορούν,
μπερδεύουνε τα χέρια τους,
λοξοκοιτιούνται και γελούν.

(Νίκος Κανάκης Χαρταετοί - Ανθολόγιο Λογοτεχνικών Κειμένων Α Δημοτικού)





                  
         Ο ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ

Σαν θα ξημερώσει η μέρα
Καθαρή τη λεν Δευτέρα,
Θα κινήσει η παρέα,
για να πάει εκδρομή.

Κει ψηλά αφού θα φτάσει
τον αϊτό θα ετοιμάσει
και σε λίγο θα τον βλέπει
σαν κουκίδα μοναχή

να πετάει κοντά στον ήλιο,
που θα βλέπει γελαστός,
μα δε θα ‘ναι αεροπλάνο,
θα ‘ναι ο χαρταετός.
    (Ελένη Παντελοδήμου)

                                                        
                                    Καθαρά Δευτέρα


 Η Καθαρά Δευτέρα είναι το τέλος των Απόκρεω και η πρώτη μέρα της Σαρακοστής.
Η λέξη Καθαρή εκκλησιαστικά σημαίνει το ξεκίνημα της κάθαρσης των Χριστιανών που αρχίζει με νηστεία.
Από την Καθαρά Δευτέρα ξεκινάει η νηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.
Απαραίτητα στοιχεία της αποκριάς θεωρούνται τα κούλουμα και ο χαρταετός.
Ο εορτασμός του καρναβαλιού κλείνει με τα κούλουμα και το πέταγμα του χαρταετού.
Με τον όρο κούλουμα, εννοούμε τη μαζική έξοδο του κόσμου στην ύπαιθρο και τον εορτασμό της Καθαράς Δευτέρας έξω στην φύση.
 Τα κούλουμα είναι γνωστά και σαν κούλουμπα, κούμουλες, κουμουλάθες ή κούμουλα.
Είναι ένα παραδοσιακό λαϊκό πανηγύρι
Σύμφωνα με τον πατέρα της ελληνικής λαογραφίας Νικόλαο Πολίτη η προέλευση της λέξης είναι λατινική, από το cumulus που εκτός από την σημασία του σωρού,
σημαίνει και την αφθονία, το περίσσευμα, το πέρας, αλλά και τον επίλογο.
Η γιορτή της Καθαράς Δευτέρας θεωρείται ο επίλογος των βακχικών εορτών της αποκριάς, οι οποίες ουσιαστικά αρχίζουν την Τσικνοπέμπτη και τελειώνουν την Καθαρά Δευτέρα. Σε ορισμένες περιοχές της Ελλάδος την Καθαρά Δευτέρα καθαρίζουν ό,τι απόμεινε από τα μη νηστίσιμα φαγητά της αποκριάς, διότι και τέτοιου είδους λιχουδιές γεύονται μερικοί, αντί για λαγάνες, χαλβά, ελιές και πίκλες που προτιμούν οι πιο πολλοί, σαν αποτοξίνωση από τα πλούσια φαγοπότια της αποκριάς.
Σε άλλα μέρη της Ελλάδας, όπως π.χ. στην Ήπειρο, οι νοικοκυρές καθαρίζουν τις κατσαρόλες και όλα τα χάλκινα σκεύη από τα λίπη της αποκριάς με ζεστό σταχτόνερο μέχρι ν' αστράψουν και βάφουν άσπρα τα πεζοδρόμια.
Αντίθετα άλλοι βάφουν μαύρα τα πρόσωπά τους με καπνιά ή μπογιά παπουτσιών, καθώς χορεύουν και μεθούν όλη την ημέρα σε υπαίθριες συγκεντρώσεις.
Απαραίτητο συμπλήρωμα της Καθαράς Δευτέρας αποτελεί το πέταγμα του χαρταετού, του αστεριού στα ψηλώματα. Τους χαρταετούς τους κατασκεύαζαν παλιά μόνοι τους με καλάμια και χαρτί. Ήθελαν μαστοριά στο ζύγισμα. Αν δεν τα κατάφερνες να τα ζυγιάσεις χαρταετό ψηλά δεν έβλεπες.
Με το χαρταετό πέταγαν μακριά κάθε έγνοια του χειμώνα, με τον ερχομό της άνοιξης.

πηγή :www.paidika.gr

Η Κυρά Σαρακοστή ! Την Κυρά Σαρακοστή που είναι έθιμο παλιό οι γιαγιάδες μας τη φτιάχναν με αλεύρι και νερό!

Η Κυρά - Σαρακοστή είναι ένα πολύ παλιό έθιμο το οποίο αρχίζει και χάνεται στις μέρες μας.
Ευτυχώς υπάρχουν εκπαιδευτικοί  οι οποίοι γνωρίζοντας  το έθιμο αυτό προσπαθούν να δώσουν στα παιδιά και ιδιαίτερα στα παιδιά της νηπιακής ηλικίας το νόημα της Σαρακοστής.

Η Κυρά -  Σαρακοστή, η "βασίλισσα" της νηστείας όπως την εξηγώ εγώ στα παιδιά μου,ήταν ένα ημερολόγιο το οποίο το χρησιμοποιούσαν τα παλιά χρόνια για να μετρούν τις εβδομάδες από την Καθαρή Δευτέρα εώς και την Κυριακή του Πάσχα.


Την Κυρά Σαρακοστή
που είναι έθιμο παλιό
οι γιαγιάδες μας τη φτιάχναν
με αλεύρι και νερό!
Για στολίδι της φορούσαν
στο κεφάλι της σταυρό
και το στόμα της ξεχνούσαν
γιατί νήστευε καιρό!
Και μετρούσαν τις ημέρες
με τα πόδια της τα εφτά
κόβαν ένα τη βδομάδα,
μέχρι να ρθει η Πασχαλιά!

  Η Κυρά - Σαρακοστή ήταν  μια καλόγρια με επτά πόδια, γιατί είναι και επτά οι εβδομάδες νηστείας μέχρι τη Μεγάλη Εβδομάδα. Έχει σταυρωμένα τα χέρια της, επειδή προσεύχεται, δεν έχει στόμα γιατί δεν μιλάει και γιατί νηστεύει, δεν έχει αυτιά για να μην ακούει άσχημα λόγια και κουτσομπολιά.Κάθε Σάββατο έκοβαν και ένα πόδι. Το τελευταίο το έκοβαν το Μεγάλο Σαββάτο, το έβαζαν μέσα σε ένα ξερό σύκο ή σε ένα καρύδι και όποιος το έβρισκε πίστευαν πως θα ήταν καλότυχος.

Η Κυρά - Σαρακοστή στόλισε τον πίνακά μας .


 

Οι μάσκες μας !!! Καλώς το καρναβάλι με τους τρελούς χορούς....

Οι  απόκριες έφτασαν. Και μαζί τους οι χαμογελαστές μάσκες για τους μικρούς μαθητές. 

Ας φορέσουμε όλοι μαζί τα πιο μεγάλα χαμόγελα, και ας βοηθήσουμε τα παιδιά να περάσουν χαρούμενες στιγμές.

                                  ΚΑΛΗ ΑΠΟΚΡΙΑ ! ! ! ! !

Το καρναβάλι
Καλώς το καρναβάλι με τους τρελούς χορούς
που ντύνει μασκαράδες μεγάλους και μικρούς.
Καλώς το που σκορπάει κορδέλες κομφετί.
Είναι για τα παιδάκια η πιο τρελή γιορτή.
“Χορέψτε τραγουδήστε” μας λέει η γιαγιά,
“αχ! πόσο θά ‘θελα κι εγώ να μπόραγα παιδιά”.







οΟΤα περισσότερα παιδιά απολαμβάνουν τις απόκριες καθώς τους δίνεται η ευκαιρία να μεταμφιεστούν στον αγαπημένο τους ήρωα ή χαρακτήρα.

Πηγή : www.superdad.gr [ http://www.superdad.gr/igeia/paidia/apokries-giati-to-paidi-mou-fovatai-tous-klooun/ ]
Τα περισσότερα παιδιά απολαμβάνουν τις απόκριες καθώς τους δίνεται η ευκαιρία να μεταμφιεστούν στον αγαπημένο τους ήρωα ή χαρακτήρα.

Πηγή : www.superdad.gr [ http://www.superdad.gr/igeia/paidia/apokries-giati-to-paidi-mou-fovatai-tous-klooun/ ]

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΡΛΕΚΙΝΟΥ!

Μια φορά κι έναν καιρό στην πόλη με τις γόνδολες, τη Βενετία, ζούσε ένα φτωχό παιδάκι, ο Αρλεκίνος. Τις μέρες της Αποκριάς, στη Βενετία γιορτάζουν το καρναβάλι με παρελάσεις και γιορτές. Όλοι ντύνονται μασκαράδες και κρυμμένοι πίσω από τις μάσκες τους γλεντάνε μέχρι το πρωί.
Ο μικρός Αρλεκίνος, κάθε απόγευμα, καθόνταν στο παράθυρο, έβλεπε τους γελαστούς μασκαράδες που περνούσαν παρέες παρέες κάτω από το σπίτι του και μερικές φορές ένα δάκρυ κυλούσε στο μαγουλάκι του. Θυμόταν πώς ντυνόταν κι αυτός μασκαράς μαζί με τον πατέρα του και τη μητέρα του και κάνανε βόλτες στην πλατεία το Αγίου Μάρκου με τα περιστέρια. Τώρα πια όλα ήταν διαφορετικά ! Ο πατέρας είχε πεθάνει και η καημένη η μητέρα του με μεγάλη δυσκολία κατάφερνε να πληρώνει τα έξοδά τους. Σκούπιζε, λοιπόν, το δάκρυ του και χαιρετούσε τους γελαστούς μασκαράδες που του φώναζαν να κατέβει μαζί τους στο γλέντι.

Η μαμά του είδε το κρυφό δάκρυ του Αρλεκίνου και ανέβηκε στη σοφίτα αποφασισμένη να βρει κάτι, έστω κι ένα παλιό ρούχο, για να μασκαρέψει το λυπημένο παιδί της. Κάτι μικρά κουρελάκια από υφάσματα της έδωσαν την ιδέα ! Τα μάζεψε όλα, πήρε τα ραφτικά της και δούλεψε μέχρι το πρωί. Ένωσε τα μικρά κομματάκια, έκανε ένα μεγάλο πολύχρωμο πανί και μ’ αυτό έραψε μια φανταχτερή στολή, που άλλη δεν είχε ξαναγίνει !
Ξύπνησε χαρούμενη το Αρλεκίνο και τον έντυσε με τη στολή. Φούντωσε τα κατσαρά καστανά μαλλάκια του παιδιού και, σαν τελευταία πινελιά, άνοιξε δυο τρύπες με το ψαλίδι της σε μια μαύρη βελούδινη λωρίδα και την έδεσε στα μάτια του παιδιού για μάσκα ! Το αποτέλεσμα ήταν θαυμάσιο !
Ευτυχισμένος ο Αρλεκίνος, με τα δάκρυα απ’ τα παράπονα να λάμπουν στα ματάκια του, έδωσε ένα σκαστό φιλί στη μανούλα του και έτρεξε στην πλατεία.
Τα πυροτεχνήματα έλαμπαν στον ουρανό και τα παιδιά μάζευαν καραμέλες και σοκολάτες που πετούσαν οι άρχοντες από τα μπαλκόνια.
Όταν έφτασε στην πλατεία ο Αρλεκίνος, όλοι θαύμαζαν τη φορεσιά του, κι εκείνος χαρούμενος άρχισε να χορεύει χωρίς να φανερώνει ποιος είναι.
Ποιος είσαι; τον ρωτούσαν πολλοί. Είσαι από τη Βενετία; Που αγόρασες αυτή τη θαυμάσια στολή;
Ο Αρλεκίνος χαμογελούσε και κρατούσε καλά φυλαγμένο το μυστικό του, ώσπου μια κοπελίτσα τού άρπαξε τη μάσκα.
Είναι ο Αρλεκίνος ! φώναξαν κάποιοι ξένοι.
Αυτός είναι ο βασιλιάς του καρνάβαλου, φώναξαν όλοι μαζί και του πρόσφεραν φρούτα και γλυκά χορεύοντας χαρούμενοι γύρω του.
Ο Αρλεκίνος χόρεψε ξέφρενα όλη νύχτα και το πρωί γύρισε στο σπίτι του φορτωμένος με γλυκά.
Ένας χρόνος πέρασε. Την επόμενη χρονιά, μόλις πλησίαζε η Αποκριά, όλοι έτρεξαν στη μητέρα του Αρλεκίνου και πλήρωναν όσο όσο για να ράψουν μια πολύχρωμη φορεσιά αρλεκίνου!
 
 
 
πηγή  /users.sch.gr/