Η ζωή της Παναγίας μας σκιαγραφείται από τους Ευαγγελιστές, τα λειτουργικά βιβλία της Εκκλησίας μας (συναξάρια και τροπάρια των Θεομητορικών εορτών) και τους λόγους των Αγίων Πατέρων. Αυτές είναι οι πηγές για το κείμενο που ακολουθεί.
Οι γονείς της
Η
Θεοτόκος ήταν κόρη του πλούσιου κτηνοτρόφου Ιωακείμ και της
Άννας, που καταγόταν από το βασιλικό γένος του Δαυίδ.
Επειδή
ο Ιωακείμ και η Άννα ήταν άτεκνοι (η Άννα ήταν στείρα),
παρακαλούσαν για πολλά χρόνια το Θεό να τους χαρίσει ένα
παιδί, με την υπόσχεση ότι το παιδί που θα γεννηθεί, θα το
αφιερώσουν σ' Αυτόν. Πρέπει να σημειωθεί ότι η ατεκνία την
εποχή εκείνη ήταν ντροπή-κατάρα για ένα ανδρόγυνο και όλοι
τους περιφρονούσαν μέσα στην κοινωνία. Ακόμα και οι ιερείς
δεν δέχονταν τα δώρα που πρόσφεραν στο ναό του Θεού, λόγω της
ατεκνίας τους. Εξ αιτίας αυτού η μεν Άννα πήγε μέσα στον κήπο
τους, ο δε Ιωακείμ ανέβηκε στο βουνό και εκεί με δάκρυα
παρακαλούσαν το Θεό να τους χαρίσει ένα παιδί και να λύσει την
ατεκνία τους. Και ο Θεός τους προμήνυσε με τον αρχάγγελό Του
Γαβριήλ ότι θα συλλάβει η πρώην άγονος και στείρα Άννα και θα
γεννήσει παιδί άγιο.
Πράγματι
η Άννα συνέλαβε, και γέννησε τη Βασίλισσα του κόσμου. Η
Εκκλησία μας εορτάζει το γεγονός αυτό της συλλήψεως στις 9
Δεκεμβρίου: «η σύλληψις της Αγίας Άννης, μητρός της
Υπεραγίας Θεοτόκου».
Η Γέννηση της Θεοτόκου
Έτσι
λοιπόν συνελήφθη και γεννήθηκε η αγία Παρθένος Μαρία· όχι
βέβαια χωρίς σαρκική συνάφεια των γονέων της. Γεννήθηκε σε
εννέα μήνες και, ναι μεν ήταν καρπός της υποσχέσεως του Θεού,
αλλά έγινε με σπέρμα ανδρός με τη συνεύρεση των γονέων της.
Μόνο ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός γεννήθηκε από την αγία
Παρθένο Μαρία με τρόπο ανέκφραστο και ανερμήνευτο, όπως
Εκείνος Μόνος γνωρίζει, χωρίς να υπάρχει το σαρκικό θέλημα.
Σύμφωνα
με την παράδοση, η Παναγία γεννήθηκε στην Ιερουσαλήμ.
Μάλιστα οι πατέρες της αγιοταφικής αδελφότητας δείχνουν
στους προσκυνητές τον τόπο γέννησης της Θεοτόκου, που
βρίσκεται κοντά στην προβατική κολυμβήθρα. Ονομάστηκε
Μαριάμ (Μαρία εξελληνισμένο) που σημαίνει Κυρία, Ελπίδα.
Η
Εκκλησία μας εορτάζει τη γέννηση της Θεοτόκου στις 8
Σεπτεμβρίου: «το Γενέθλιον της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών
Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας».
Η είσοδος της Θεοτόκου στον Ναό
Όταν
η Μαρία έφθασε τον τρίτο χρόνο της ηλικίας της, την έφεραν
οι γονείς της -σύμφωνα με την υπόσχεσή τους-στο Ναό, και την
παρέδωσαν στους ιερείς. Σύμφωνα με το έθιμο, τη συνόδευσαν
λαμπαδοφορούσες «παρθέναι των Εβραίων».
Αφού
την παρέλαβε ο ιερέας και προφήτης Ζαχαρίας, πατέρας του
Ιωάννου Προδρόμου,κινούμενος από τη θεία βουλή, την
οδήγησε στο εσωτερικό και αγιώτερο μέρος του Ναού, στα
άγια των Αγίων. Εκεί έζησε δώδεκα χρόνια και αξιωνόταν
καθημερινά θείες φανερώσεις, ενώ θείος άγγελος-ο
Αρχάγγελος Γαβριήλ-της έφερνε συνεχώς ουράνια τροφή. Έτσι,
ζώντας μέσα στο χώρο της αγιότητας, ετοιμαζόταν ο «έμψυχος
ναός εις κατοίκησιν του Κυρίου».
Η
Εκκλησία μας εορτάζει το γεγονός με την εορτή των Εισοδίων
στις 21 Νοεμβρίου: «μνήμη της εν τω Ναώ Εισόδου της
Θεομήτορος»
Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου
Η
Εκκλησία μας εορτάζει τον Ευαγγελισμό στις 25 Μαρτίου: «ο
Ευαγγελισμός της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και
αειπαρθένου Μαρίας».
Όταν
η Παναγία
έγινε δεκαπέντε ετών,
επειδή οι γονείς της είχαν
κοιμηθεί, οι
ιερείς του ναού της
φρόντισαν να την αποκαταστήσουν. Προέκριναν ως καταλληλότερο
τον
δίκαιο Ιωσήφ.
Η Γραφή τον ονομάζει Δίκαιο, που σημαίνει πως
είχε όλες τις αρετές.
Ακόμη ο Ιωσήφ ήταν χήρος και πατέρας επτά παιδιών από άλλη γυναίκα. Αυτά είναι τα
«θετά» αδέλφια του Ιησού
και όχι παιδιά της Θεοτόκου, η οποία είναι Αειπάρθενος, παρέμεινε
δηλαδή Παρθένος και μετά τη γέννηση του Κυρίου. Έτσι ο αρραβώνας
ήταν απαραίτητος, για να καλυφθεί η υπερφυσική γέννηση του Ιησού
με την παρουσία του Ιωσήφ.
Ο Ιωσήφ παρέλαβε τη Μαρία και ήρθε
στη
Ναζαρέτ. Τον τέταρτο μήνα μετά την έξοδό της απ' το
Ναό,
ο
αρχάγγελος Γαβριήλ παρουσιάστηκε μπροστά
της
και της ανήγγειλε ότι θα γεννήσει το Σωτήρα του κόσμου, τον Ιησού Χριστό.
Και όταν η Μαριάμ αναρωτήθηκε πώς ήταν δυνατό να συλλάβει χωρίς άνδρα, ο
αρχάγγελος της απάντησε ότι
«το
Άγιο Πνεύμα θα έλθει σε σένα και η δύναμη
του Υψίστου θα σε επισκιάσει»
Τότε η σεμνή κόρη, η Παρθένος Μαρία, του απάντησε ταπεινά.
«Ιδού
λοιπόν, η δούλη του Κυρίου. Ας γίνει το θέλημα Εκείνου».
και καθώς ο Γαβριήλ εξαφανίστηκε από μπροστά της, συντελέστηκε το μεγαλύτερο
μυστήριο της ανθρωπότητας. με τρόπο υπερφυσικό, η Παρθένος συνέλαβε στην
άχραντη κοιλιά της, τον
Υιό και Λόγο του Θεού. Εκείνον πού με την
εκούσια θυσία του επάνω στο Σταυρό, έσωσε το ανθρώπινο γένος από τον αιώνιο
θάνατο και την καταστροφή στην οποία είχε οδηγηθεί μετά την πτώση των
πρωτοπλάστων από τον παράδεισο και την εμφάνιση της αμαρτίας στον κόσμο.
Οι αρχές της εορτής του
Ευαγγελισμού δεν
είναι επακριβώς γνωστές. Το γεγονός ότι η Αγία Ελένη έκτισε στη Ναζαρέτ
βασιλική, στην οποία περιλαμβανόταν κατά παράδοση ο οίκος της Θεοτόκου,
όπου αυτή δέχθηκε τον Ευαγγελισμό, επέδρασε ίσως στη σύσταση τοπικής
εορτής. Οι πρώτες μαρτυρίες περί αυτής ευρίσκονται στον Άγιο Πρόκλο,
Πατριάρχη
Κωνσταντινουπόλεως, το 430 μ.Χ. και στο Πασχάλιον Χρονικόν (624
μ.Χ.), όπου χαρακτηρίζεται ως συσταθείσα στις 25 Μαρτίου από τους θεοφόρους
δασκάλους. Η μεγαλοπρεπής πανήγυρη του Ευαγγελισμού ετελείτο από τους
Βυζαντινούς στο ναό των Χαλκοπρατείων, όπου παρίσταντο και οι αυτοκράτορες.
Η Εκκλησία μας εορτάζει τον Ευαγγελισμό στις
25 Μαρτίου.
πηγή :paterikiorthodoxia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου